A l’entorn de l’Aussau

A l’entorn de l’Aussau

Lo dimars 28 de junh,un tropèth de retirats plan esberits montan dens lo bus deu Julian(conductor atitrat deu grop)e s’en van caminar de cap a la valada d’Aussau en país biarnés.

Arrivam a l’entorn de mieijorn.Tot aqueth monde que preng lo son atiralh e s’en va sus lo camin.Au cap d’ua ora vesem las duas puntas deu pic de Mieijorn d’Aussau,lo Joan-Pèire.Pauc de temps après,que l’avem davant nosauts,majestuos,impausant,fièr coma Artaban.Lo podem tocar quasiment.Ara que le vesi de vertat,que sauneji pas!

Lo lendoman hasem lo torn deus lacs d’Ajons.Lo Joan- pèire ne nos deisha pas.Aqueste còp vesem l’aute costat.Caminam de lac en lac.Que n’i a de petits,de mes grans e tota aquera aiga que còrre e que nos cau traversar quaques còps en tot hèr los equilibristes.E tot aquò damb un bèth sorelh.

Lo dijaus boham un pauc.Prenguem las telecabinas e lo tren de Artosta.Quina polida passejada au miei de las flors e de las marmòtas dens un polit paisatge de montanhas ennevadas!

Mes lo repaus qu’a pas durat!Avem tornat pujar de cap au refugi d’Arremolit.Nos èm arrestats avant pr’amor de la nèu.Aquò rai,avem minjat la nosta biaça de bon apetit a costat d’un laquet.

Lo darrèr jorn,la Montanha Verda s’es estujada dens la bruma.E donc èm demorats au vilatge deus shiulaires d’AAs.Après lo picnic avem pres lo camin deu tornar damb lo cap plen de bèras brembas.

Me cau pas debrembar de díser qu’a l’ostau Vignau de Gabas nos èm tratats polit lo maitin e lo ser.

Encara un gran mercés a la organizatriças.

D W